Page 167 - Литература ааҕыыта 2 кылаас
P. 167
Лев Толстой
УОЛАТТАР
Икки дьахтар холуодьастан уу бaha турбуттара.
Кинилэргэ үһүс дьахтар тиийэн кэллэ. Аттыларыгар
тааска оҕонньор сынньана олороро. Биир дьахтар
кэпсии турда:
— Мин уолум күүстээх да күүстээх уонна сым-
са. Кинини ким да кыайбат.
— Мин уолум соловей курдук кэрэтик ыллыыр.
Кимиэхэ да итинник куолас суох, — диэтэ ик-
киһэ.
Оттон үһүстэрэ саҥарбата.
— Хайа, эн уолуҥ туһунан тоҕо тугу да кэпсээ-
бэккин? — дьахталлар киниттэн ыйыталлар.
— Тугу кэпсиэхпиний? Кини туох да ордук ура-
тыта суох. Дьахталлар, биэдэрэлэригэр уу баһан,
баран истилэр. Оҕонньор кэннилэриттэн батыста.
Сылайан сынньаннылар. Илиилэрэ улугурда, уула-
ра дьалкыйда.
Арай үс уол утары таҕыстылар. Биир уол тө-
бөтүнэн хойуостанар, көлүөһэлии эргийэр, ийэ-
тэ кинини хайгыы көрөр. Иккис уол ырыа ыл-
лыыр — соловейдыы куйуһутар. Дьахталлар ах ба-
ран иһиллээн тураллар. Оттон үһүс уол ийэтигэр
кэлэн, биэдэрэлэри ылаат хаама турда.
