Page 114 - Литература 11 кылаас 2 чааhа

Людмила Сергеевна, биґиги кыргыттарбытыныы толлубут, кы-
быстыбыт киґилии, аат эрэ харата µІкµµлээбэт этэ. Кини ба-
ры чувствоны µІкµµгэ биэрэрэ. Хамсаныыта эрчимнээх, киэІ,
холку, ол эрээри намыын этилэр. Кини кµµстээх, эрчимнээх
эттээ±э биллэрэ. Людмила Сергеевнаны кытта µІкµµлµµр хай-
дах эрэ олус интэриэґинэй этэ. Эргийиигэ мин кини сирэйин
кірін ылабын. Иэдэстэрэ олус маІан, ыраас, мин итэ±эй-
бэккэ, бу мрамордыІы иэдэґи таарыйан кірµіхпµн ба±ара-
бын. Харахтара улаханыын, дириІнэриин, ырааґын! Онноо±ор
µрµІнэрэ кµіхтµІµ! Мунна, уостара! Людмила Сергеевна чу-
гастан олус кыраґыабай эбит.
Айталаах Людмила Сергеевна букатын маарыннаспаттар.
Јссі букатын утарылар да диэххэ сіп: биирдэстэрэ муус
маІан, биирдэстэрэ кыаґаан. Дьиктитэ диэн баар, иккиэн
олус кыраґыабайдар. Ол эрээри Айта кэрэтэ миэхэ быдан
чугас. Людмила Сергеевна миэхэ син биир история учебнигар
баар Венера Милосская курдук. Кини кэрэ міссµінэ миэхэ
оннук ыраах, оннук тымныы…
— Ещё, ещё. Давай энергично! — Людмила Сергеевна мии-
гин бэйэтэ эргитэн кулахачытар. — Вот хорошо!
Бэйэбиттэн тутулуга суох Пушкин строкалара ійбір кии-
рэллэр:
О±олуу ытыллар, далбаарар,
Биир кэм эргийэн кµігэйэр
Вальска баран, паараттан паара
Ааґан, элэс гынан иґэр.
Эргийии µлµскэнигэр мин кыргыттар кистээн биґигини
одуулаґар харахтарын кірµтэлээн аґардым. Айта эмиэ олус
муодар±аан кірін хаалбыта. Муодар±аа, Айта, муодар±аа.
Мин санаам кіті±µлµннэ.
Людмила Сергеевна а±ылаата, имэ кэйдэ. Онтон іссі муо-
даргыам иґин, бµтµµбµтµгэр тэІнээ±инии:
— Тґank уоu, Кеша, — диэтэ.
Уолаттар чахчы ордук санаатылар. Ачыкылаах эмиэ Людми-
ла Сергеевна±а сыста тµспµтэ, ону бары да сібµлээбэтэхпит.
Мин санаабын Саша±а эппитим. Саша олус µірбµтэ. Бэрт со-
тору биґиги бары киксэ охсубуппут. Уолаттары бµтэґик биэчэр
хотуу санаалаабыта эбитэ дуу, шампанскай дуу — бары Люд-
мила Сергеевнаны кытта µІкµµлµіхтэрин ба±арбыттара, мин
этиибин сібµлээбиттэрэ. Ачыкылаах Людмила Сергеевналыын
биир эрэ µІкµµнµ µІкµµлээбитэ, кини партнёршатын инни-

114