Page 122 - Литература 7 кылаас 2 чааhа

— Арамаан буолбатах, Ньургун үргээтэ, — Дьэбдьиэ киһи
үөрбүтүн көрөн, улаханнык чэпчээтэ.

— Нюргун да? Сам нарвал?
Дьэбдьиэ, Ньургун диэки ыйа-ыйа, дьэдьэни үргүүр курдук
илиитинэн көрдөрө-көрдөрө, аны сиргэниэ дии санаан: «Бэйэ-
тэ үргээтэ, атын киһи буолбатах», — диэтэ.
— Значит, сам рвал, молодец, — кэлэн Ньургуну төбөтүт-
тэн имэрийдэ. — Ну, большое вам спасибо! Вот, твой друг
Славик обрадуется. Он большой любитель сладостей, — дьэ-
дьэни ыараҥнатан көрдө. — Ой, как много, себе хоть оставили?
Өйдөөбөккө, тугу да булан хоруйдаабакка, дьоно таах дал-
лаһан олордулар.
Үүтүн, сүөгэйин ылан эмиэ баһыыбалаата.
— Ну, как Сударка, как Алечка?
— Хоросоо Судаарка. Үүт монуога баар. Өссө арыы хаһаа-
нар баар. Күһүн сүүрбэ муунта арыы баар буолуо, — өйдөөрөй
диэн, Дьэбдьиэ, дьүлэй киһини кытта кэпсэтэрдии, улаханнык
күйгүөрүччү саҥарда.
Киһитэ тугу да өйдөөбөккө, баһын илгиһиннэ, күллэ. Өссө да
сээкэйи кэпсэтиэх дьон, өйдөспөккө мух-мах буоллулар.
— Чем вас угостить? — киһи баран чаанньыгын дьал-
кыҥнатта.
— Чэй нада суох. Тиэтэйэбит. Чуораайы барда нада, түр-
гэнник.
— В Чораи идёте? Болеслав тоже в Чораи пошёл. Ну, спа-
сибо вам! — Василий Иванович Дьэбдьиэни кытта илии тутус-
та. — Заходите, — Ньургуну төбөтүттэн имэрийдэ. — Ну, друг,
приходи к нам почаще. До свидания.
Тахсан олбуорун ааныгар диэри атаарда, илиитинэн дал-
баатаата.
— Счастливого пути! Ещё раз спасибо за землянику!
— Элбэх «баһыыбалаах» киһи, — туохтан эрэ сэргэхсийэн
Дьэбдьиэ мичээрдии истэ.
— Үөрдэ быһыылаах.
— Үөрээхтээтэ. Дьүдэхтик да олороохтууллар. Ханна эрэ
дьиэлээх-уоттаах, дьонноох-сэргэлээх буолуохтара.
— Оҕолоохторо буолуо дуу?
— Баҕар, оҕолоохторо, кэргэннээхтэрэ да буолуо.

122